اتحادیه های کارگری در خدمت سلطنت!
ملکه نماد خانواده سلطنتی بریتانیا و همچنین نماد جنایات استعماری، قتل عام امپریالیستی، استثمار و فقر تودههای کارگر مرد. تمامی بخش های طبقه بورژوا، از راست تا چپ، از اسقف اعظم تا روزنامه های لیبرال، از حزب کارگر تا اتحادیه های کارگری، از اساتید دانشگاه تا هنرمندان همگی سوگوار شدند. کارناوال سوگواری راه انداختند و از وحدت ملی در مواجه با فاجعه ملی یاد کردند.
کمپین عزای ملی، کمپین تبلیغاتی برای مسموم کردن طبقه کارگر است که در این کمپین کثیف، اتحادیه های کارگری نقش مهمی ایفا می کنند. سه اتحادیه کارگری بریتانیا، راه آهن (RMT)، پست (CWU) و حمل و نقل (TSSA) اعلام کرده اند که آنها اقدامات اعتصابی برنامه ریزی شده را در طول دوره عزای ملی متوقف خواهند کرد.
رهبر “رادیکال” اتحادیه سراسری کارگران راه آهن، دریانوردی و حمل و نقل (RMT)، میک لینچ اعلام کرد:
“اتحادیه حمل و نقل (RMT) در ادای احترام به ملکه الیزابت به تمام ملت می پیوندد. اعتصاب برنامه ریزی شده راه آهن در 15 و 17 سپتامبر به حالت تعلیق درآمد. ما عمیق ترین تسلیت خود را به خانواده، دوستان و کشور ابراز می داریم.”
اما کمپین عزای ملی برای کارگران آگاه طبقاتی درس مفیدی دارد، همه گرایشات بورژوایی سوای از اختلافات خود میخواهند طبقه کارگر برای وحدت ملی فداکاری کند. بر خلاف عوامفریبی آقای میک لینچ، در ملت مورد نظر او، طبقه کارگر هیچ سهم و منفعتی ندارد.
فداکاری برای وحدت ملی مشخصه اتحادیه های کارگری بعد از سال 1914 بوده است. وظیفه اتحادیه های کارگری کانالیزه کردن خشم و اعتراض کارگری در مجرای قانونی و تخلیه این اعتراضات از طریق سازماندهی اعتصابات کنترل شده است.
چپ سرمایه و سندیکالیستهای وطنی همبستگی کاغذی چنین اتحادیه هایی را با عوامفریبی همبستگی طبقاتی کارگران اروپایی با کارگران ایران قلمداد میکنند و خاک در چشمان طبقه کارگر می پاشند. بهترین همبستگی گردانهای متفاوت اردوی کار از طریق همبستگی در مبارزه طبقاتی است.
زنده باد تشکل های مستقل کارگری، مستقل از هر گونه نهاد سرمایه!
فیروز اکبری
25 شهریور 1401