منشور مطالبات حداقلی یا منشور مهار مبارزه طبقاتی
در 25 بهمن 1401 بیست تشکل «صنفی» و «مدنی» موجود و ناموجود منتسب به کارگران، معلمان، مسلمانان، مدافعان حقوق بشر، مدافعان حقوق زنان و… منشوری را تحت عنوان «منشور مطالبات حداقلی تشکلهای مستقل صنفی و مدنی ایران» منتشر کردند. منشور توانست نه تنها حمایت بخش اعظم جریانات چپ سرمایه بلکه بخشی از جریانات راست سرمایه همچون جبهه ملی و اتحاد جمهوری خواهان را نیز با خود همراه کند.
سوال اساسی برای هر کارگر آگاه و مبارز ضد سرمایهداری مطرح میشود این است که، زمینه های مادی شکلگیری چنین منشوری چه بوده است و این منشور قرار است به چه نیازهایی پاسخ دهد؟ واقعیت این است که بدنبال اعتراضات اخیر و حمایت دولتها و نهادهای دموکراتیک از این اعتراضات و با توجه به حافظه تاریخی کنفرانس گوادلوپ، راست، چپ، اصلاحطلب و …سعی میکنند مطالبات خود را برای دوران بعد از جمهوری اسلامی فرموله کرده و مطرح نمایند.
اخیرا هشت نفر از مخالفان جمهوری اسلامی که مورد حمایت دولتهای غربی هستند یعنی حامد اسماعیلیون، مسیح علینژاد، نازنین بنیادی، رضا پهلوی، شیرین عبادی، عبدالله مهتدی، گلشیفته فراهانی و علی کریمی از تدوین «منشور همبستگی و سازماندهی برای ایران» خبر دادند و به ادعای صادر کنندگان منشور، قرار است این منشور چون چتری مطالبات اکثریت ایرانیان را در برگیرد. به عبارت بهتر جناح راست و پروغربی سرمایه منشور خود را ارائه داده که از حمایت کشورهای غربی و شرکای منطقهای آنها برخوردار است. سرانجام «منشور همبستگی و سازماندهی» توسط حامد اسماعیلیون، نازنین بنیادی، رضا پهلوی، شیرین عبادی، مسیح علینژاد و عبدالله مهتدی انتشار یافت.
تقریبا همزمان با آن میر حسین موسوی نیز، کسی که زمانی لقب «نخست وزیر امام» را گرفته بود، راهکار پیشنهادی خود را برای نجات ایران ارائه داد. میر حسین موسوی خواهان رفراندم در رابطه با قانون اساسی شد و گام بعدی را تشکیل مجلس موسسان اعلام کرد. بیانیه موسوی از حمایت بخشی از اصلاحطلبان حکومتی نیز برخوردار شد.
در چنین شرایطی جناح چپ سرمایه در تقابل با جناح راست سرمایه و منزوی کردن آن باید منشور مطالبات خود را ارائه دهد و منشور باید بتواند بیشترین نیرو را نیز متحد کند. متاسفانه در جریان بیانیه و منشور نویسیها، صف مستقل کارگران غایب است، بخصوص زمانیکه طبقه کارگر در سطح جهانی در حال احیای مبارزه طبقاتی است. اما حقیقت این است که این منشورنویسیها و بیانیه صادرکردنها برای آن است که طبقه کارگر نتواند با صف مستقل در مبارزه طبقاتی ظاهر شود و برای مهار کردن مبارزه طبقاتی هستند.
فهرست مطالب:
-
- مقدمه
- زمینههای تاریخی برنامه حداقل و حداکثر
- مطالبات بورژوا دموکراتیک
- تفکیک مبارزه صنفی و سیاسی
- مفهوم مبارزه مستقل کارگری
- زن، زندگی، آزادی
- مخاطبین منشور
- تکه تکه کردن طبقه کارگر
- بررسی بند 1:
- بررسی بند 2:
- بررسی بند 3:
- بررسی بند 4:
- بررسی بند 5:
- بررسی بند 6:
- بررسی بند 7:
- بررسی بند 8:
- بررسی بند 9:
- بررسی بند 10:
- بررسی بند 11:
- بررسی بند 12:
- تحقق مطالبات حداقلی
- آینده متعلق به مبارزه طبقاتی است
- خطوط اصلی مواضع: