بیلانی از جلسه عمومی انترناسیونالیستها در رابطه با جنگ خاورمیانه
بدنبال جنگهای اخیر جلسات عمومی متعددی توسط جریانات انترناسیونالیستی در دفاع از مواضع انترناسیونالیستی برگزار گردیده است. در تداوم این جلسات روز 3 شنبه 16 آبان 1402 جریان کمونیست بین المللی جلسه عمومی به زبان ایتالیائی برگزار کرد.
هیئت رئیسه در بخشی از سخنان گشایشی جلسه اعلام کرد، ما انترناسیونالیست هستیم و اصرار داریم که کارگران وطن ندارند. ما کمونیست هستیم و برای نابودی تمام دولت های ملی توسط طبقه کارگر انقلابی، برای ساختن یک جامعه انسانی جهانی مبارزه می کنیم. و ما از کنفرانس زیمروالد در سال 1915 الهام گرفتیم، زمانی که تعداد انگشت شماری از انقلابیون از هر دو طرف درگیری جمع شدند تا جنگ امپریالیستی را محکوم کنند، بنابراین زمینه را برای جنبش های طبقاتی گسترده ای که به پایان جنگ جهانی اول و تشکیل انترناسیونال کمونیستی در سال 1919 انجامید، مهیا کردند. ایجاد یک مرجع بین المللی و انترناسیونالیستی جدید امروز بیش از هر زمان دیگری یک ضروری است.
در جریان جلسه، هیئت رئیسه جلسه، خطاب به شرکت کنندگان از جمله سوالات زیر را مطرح کرد:
- آیا موافقیم که این جنگ یک جنگ امپریالیستی است و چشم انداز هرج و مرج فزاینده ای را در سطح منطقه تهدید می کند؟
- انقلابیون چه پاسخی باید به مبارزات ناسیونالیستی و آزادیبخش داشته باشند؟
- آیا فراخوان گروه‌های کمونیست چپ مهم است؟
- آیا قبول داریم که اگر جنگ مرکز گسترش بربریت است، توحش سرمایه داری خود را از طریق پدیده های دیگری نیز نشان می دهد که همگی چشم انداز نابودی بشریت را دامن می زنند؟
- آیا در مواجهه با قطب تخریب سرمایه داری، می بپذیریم مبارزات کارگری که از سال 2022 در جهان ظاهر شده وجود قطب دیگری را در این وضعیت نشان می دهد، یعنی اینکه مبارزات پرولتری به طور بالقوه حاوی توسعه یک پاسخ پرولتری به بن بست سرمایه داری هست؟
تمامی شرکت کننده ها بلا استثنا تاکید داشتند که عصر جنگهای مترقی به پایان رسیده است، جنگهایی که به نفع توسعه سرمایه داری بود. امروزه جنگها فقط به بشریت آسیب می رسانند. این نظر از سوی شرکت کنندگان مطرح شد که جنگ خاورمیانه با جنگ اوکراین قابل قیاس نیست. کشتار غیر نظامیان، توحش جنگ، تبلیغات جنگی و…حمله ای به انسجام طبقاتی نیز هست. چنین حمله ای تلاش میکند، شناسایی ریشه های جنگ را مخدوش کند که این جنگ، یک جنگ امپریالیستی است.
در جلسه مطرح شد، بورژوازی با نوعی هرج و مرج در سطح جهانی مواجه است که حتی خود قادر به کنترل آن نیست. برای مثال موضوع ترامپ در بازی سیاسی آمریکا و یا اینکه کنترل اسرائیل از دست آمریکا خارج شده است. همگی اینها شرایط اسف بار جهانی را که برای بشریت خطرناک است، بیش از پیش خطرناکتر ساخته است که توسط نیروهای سیاسی دست کم گرفته میشود.
شتاب تنشهای امپریالیستی و کشتار و ویرانیهای حاصل در اوکراین، سودان، قره باغ، خاورمیانه و دیگر جاها و تداوم تنشهای امپریالیستی امکان بازسازی را میسر نخواهد ساخت. دیگر تنشهای امپریالیستی منجمله تنش بین چین و آمریکا ادامه دارد.
در رابطه با نقش انقلابیون تاکید شد اگر چه انقلابیون در مقایسه با سال 1915 بسیار ضعیف هستند، اما آنها تماشاگر منفعل نیستند و بخشی از نبرد هستند و مداخله آنها در خلاء انجام نمیگیرد. تلاش‌های انقلابیون در کنفرانس زیمروالد در خلأ صورت نگرفت، آنها وفاداری خود را به مواضع انترناسیونالیستی در کوتاه مدت نشان دادند و در بلند مدت نیز زمینه را برای انترناسیونال بعدی آماده کردند.
در جلسه همچنین تاکید شد که مبارزات کنونی کارگران پاسخ مستقیم به جنگ نیست، اما اینکه این مبارزات با وجود جنگ صورت می گیرد نشان می دهد که طبقه کارگر منفعلانه این همه بربریت را نمی پذیرد، نشان می دهد که چه پتانسیلی در این مبارزات وجود دارد. نظر دیگری که مطرح شد این بود که مبارزات کارگری قطعا بسیار مثبت و دلگرم کننده است. اما این یک اقلیت است و اکثریت نه تنها جنگ، بلکه تمام تحریکات سرمایه داری را منفعلانه می پذیرند، که فقط می توان امیدوار بود مبارزات کارگری گسترش یابد و به طرد یا غلبه کامل بر سرمایه داری تبدیل شود.
