مشکلات و موانع عملی طبقه کارگر در مبارزه طبقاتی
کارگرِ تنها و پراکنده ناتوان است، اما کارگرِ متحد و متشکل، نیرویی شکست‌ناپذیر است!
سرمایه‌داری جهانی در بحران عمیقی فرو رفته و سرمایه‌داری متروپل همواره تلاش دارد پیامدهای آن را به سرمایه‌داری پیرامونی منتقل کند. در نتیجه، بحران اقتصادی در سرمایه‌داری پیرامونی شدیدتر و مخرب‌تر از متروپل‌ها بوده است. تحریم‌های اقتصادی که از سوی آمریکا و دولت‌های غربی، با هدف تضعیف ساختار اقتصادی و به زانو درآوردن بورژوازی اسلامی اعمال شده‌اند، بحران سرمایه‌داری پیرامونی را در ایران تشدید کرده است.
این شرایط به تعطیلی گسترده‌ی واحدهای تولیدی، ورشکستگی صنایع و سقوط ارزش پول ملی منجر شده که نتیجه‌ای جز تحمیل سیاست‌های ریاضتی سخت‌تر بر طبقه‌ی کارگر نداشته است. در این وضعیت، سفره‌ی کارگران کوچک‌تر، قدرت خریدشان کمتر و شکاف طبقاتی عمیق‌تر شده، در حالی که سرمایه‌داران از این بحران نیز برای کسب سود بیشتر و انباشت بیشتر سرمایه بهره می‌برند.
طبقه‌ی کارگر ایران یکی از دشوارترین دوره‌های اقتصادی و اجتماعی خود را تجربه می‌کند. میلیون‌ها نفر بیکار شده و روزانه هزاران نفر دیگر به این جمع افزوده می‌شوند. ناامنی شغلی به بحرانی جدی تبدیل شده و سطح دستمزدها نه‌تنها کفاف زندگی را نمی‌دهد، بلکه بسیار پایین‌تر از خط فقر قرار دارد. کارگرانی که تولیدکنندگان اصلی ثروت جامعه هستند، خود از تأمین نیازهای اولیه‌شان ناتوان‌اند.
کاهش قدرت خرید و گسترش فقر ساختاری، تصویری تلخ از معیشت بردگان مزدی و اقشار فرودست جامعه ترسیم می‌کند. این بردگان مزدی، که تمام نعمات بشری و ثروت جامعه را تولید می‌کنند، در چرخه‌ی بی‌رحمانه‌ی استثمار سرمایه‌داری هر روز بیشتر در گرداب فقر و بی‌حقوقی فرو می‌روند. زندگی زیر خط فقر برای اکثریت جامعه چیزی جز جهنمی زمینی نیست؛ جهنمی که در آن کارگران، این خالقان واقعی نعمات بشری، در محرومیت مطلق به سر می‌برند، در حالی که اقلیتی ناچیز، از حاصل دسترنج آنان سودهای نجومی کسب کرده و برای خود بهشتی افسانه‌ای ساخته‌اند. بورژوازی پیرامونی، همچون انگلی که از خون و رنج کارگران تغذیه می‌کند، در قصرهای مجلل و پنت‌هاوس‌های سر به فلک کشیده، ثروتی را می‌بلعد که با عرق جبین کارگران تولید شده است.
این زندگیِ تجملی و انگلی، حاصل تصاحب ارزش اضافی‌ای است که از استثمار کارگران به دست می‌آید؛ ارزشی که نتیجه‌اش در دستمزدهای ناچیز، شرایط معیشتی طاقت‌فرسا و زندگیِ فرودستانه‌ی بردگان مزدی نمایان می‌شود. شکافِ فاحشِ طبقاتی، سیمای واقعیِ سرمایه‌داریِ پیرامونی را آشکار می‌سازد؛ نظامی که در آن، رنج و فقرِ اکثریتِ کارگران، به بهای رفاه و ثروت‌اندوزیِ بی‌حدوحصرِ اقلیتی انگلی و مفت‌خور از طبقه‌ی بورژوا تمام می‌شود.
مبارزه طبقاتی همواره به‌عنوان تنها راه مقابله با سیاست‌های بورژوایی مطرح شده است، اما این پرسش اساسی مطرح می‌شود که این مبارزه در عمل چگونه می‌تواند به نیرویی مؤثر در برابر سیاست‌های ریاضتی و استثمار سرمایه‌داری تبدیل شود؟ بیکاران، بازنشستگان و کارگران شاغل، هر یک چگونه می‌توانند در این نبرد طبقاتی نقشی ایفا کنند؟
برای پاسخ به این پرسش‌ها، ضروری است به تجربه‌های مبارزاتی تاریخی جنبش کارگری رجوع کنیم. تاریخ مبارزات طبقاتی نشان داده که این مبارزه، نه یک مفهوم انتزاعی، بلکه نیرویی عینی و سازمان‌یافته است که در مقاطع مختلف توانسته بنیادهای سرمایه‌داری را به چالش بکشد. از اعتصابات گسترده و اشکال مختلف مقاومت جمعی گرفته تا سازمان‌دهی مبارزه مستقل طبقاتی، همه ابزارهایی بوده‌اند که کارگران برای مقابله با ستم و نابرابری طبقاتی به کار گرفته‌اند. بااین‌حال، موانع و چالش‌های بسیاری پیش روی این مبارزه قرار دارد. هدف این نوشته بررسی این موانع و جستجوی راه‌هایی برای تقویت مبارزه طبقاتی است. در این مسیر، حافظه‌ی تاریخی مبارزاتی جنبش کارگری و همچنین تجربیات مبارزاتی دیگر گردان‌های طبقه کارگر جهانی همچون مشعلی روشن می‌تواند راه را برای نبردهای آتی هموار کند.
فهرست مطالب کتابچه:
• مقدمه
• گستردگی اعتراضات و اعتصابات کارگری
• جنبش بیکاران، ضرورتی انکارناپذیر
• جنبش بازنشستگان
• جنبش کارگران شاغل
• مبارزه طبقاتی تنها راهکار برای کاهش حوادث محیط کار
• مبارزه طبقاتی در برابر سرکوب سرمایه‌داری
• قانون‌گرایی؛ تله‌ای برای کارگران
• جنبش کارگری؛ نیرویی واحد و یکپارچه
• برآمد مبارزه طبقاتی
• خطوط اصلی مواضع
با کلیک کردن روی تصویر زیر کتابچه را دانلود کنید!
