مباحثه ای با گرایش کمونیست انترناسیونالیست: ابهام در انجام وظایف انترناسیونالیستی
بحث و مناظره برای انترناسیونالیستها حیاتی، ضروری و لازم است. جنبش انقلابی نمی تواند قدمهای موثری بر دارد مگر اینکه انترناسیونالیستها نقشی پویا و دینامیک در تکامل این جنبش داشته باشند. این تنها از طریق جدل و مباحثه از دیدگاههای متفاوت درون فضای سیاسی پرولتری امکان پذیر است.
گرایش کمونیست انترناسیونالیست[1] یکی از جریانات اصلی کمونیست چپ است که ریشه در فراکسیون کمونیست چپ ایتالیا دارد. گرایش کمونیست انترناسیونالیست چه در دوره فراکسیون کمونیست چپ ایتالیا و چه بعد از آن، در دوره سیاه ضد انقلاب از مواضع انترناسیونالیستی دفاع کرده است، واحد هائی در کشورهای مختلف دارد و نشریاتی به چندین زبان منتشر میکند. گرایش کمونیست انترناسیونالیست با توجه به مواضع انترناسیونالیستی، تعلق به کمونیست چپ و دهه ها دفاع از مواضع پرولتری مسئولیت بیشتری در دفاع از مواضع کمونیستی و مارکسیسم دارد.
در حوادث اعتراضات دانشجوئی تیر ماه 1378 که دانشجویان در اعتراض به بسته شدن یک روزنامه اصلاح طلب شکل گرفت و به سیاهی لشکر جناحی از بورژوازی تبدیل شدند و همچنین در جریان جنبش سبز که در اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری در خرداد 1388 شد، مردم عملا به سیاهی لشکر جناحی از بورژوازی تبدیل شدند. از نظر ما هر دوی این اعتراضات ارتجاعی و در مقابل مبارزه طبقاتی بوده است. با گذشت زمان در دی ماه 1386 شاهد اعتراضات مردمی خیابانی بودیم. اعتراضات دی ماه 1386 برخلاف اعتراضات قبلی ارتجاعی نبود، به سیاهی لشکر جناح بخصوصی از بورژوازی تبدیل نشد، بلکه یک اعتراضی مردمی با نکات ضعف و قوت بود. برای یک درک بهتر از این اعتراض به مقاله ما تحت عنوان “اعتراضات خیابانی در بربریت سرمایه داری و مواضع انترناسیونالیستی”[2] مراجعه شود. در روند حوادث اجتماعی، اعتراضات و اعتصابات کارگری که هر روز رادیکالتر می شد در پائیز 1387 در مقطعی از حالت تدافعی خارج شد و شکل تهاجمی به خود گرفت. بیلان اعتراضات و اعتصابات کارگری طی جزوه ای منتشر شده است.[3] جریانات انترناسیونالیستی در رابطه با حوادثی که اشاره کردیم، نقش پاسیو ایفا کردند و در بهترین حالت به انتشار یک مقاله فرمالیته بسنده کردند که بیشتر ابهام آفرین بوده تا کمک به شفافیت سیاسی. اما گرایش کمونیست انترناسیونالیست در رابطه با اعتراضات کارگری اخیر چهار مقاله انتشار داد و سعی کرد نقشی فعال ایفا کند. مقالات منتشر شده به قرار زیر است:
- بحران و خیزش مبارزه جویی کارگری در ایران[4]
- اعتصاب و اعتراضات کارگران ادامه دارد[5]
- اعتصابات کارگری در ایران: این بار فرق میکند [6]
- حزب طبقاتی در پرتو مبارزات کارگری در ایران [7]
سوای از اینکه مقالات از افق انترناسیونالیستی نگاشته شده، انتشار مقالات در مقاطع مختلفی توانسته است، بخش بیشتری از پروسه اعتراضات کارگری را در بررسی خود قرار دهد. انتشار همزمان مقالات به چندین زبان، توانست مواضع انترناسیونالیستها را در میان هیاهوی چپ سرمایه هر چند ضعیف به اطلاع سایر هم طبقه ایها برساند. علیرغم نکات قوت بسیار زیاد این مقاله ها، آنها دارای نکات ضعف و پاره ای ابهامات هستند که امید است با اشاره به آنها و با درس آموزی از آنها، گامی در راستای شفافیت فضای سیاسی پرولتری باشد.
فهرست مطالب:
- مقدمه
- تجارب تاریخی کمونیست چپ
- جنبشهای مردمی یا مبارزه طبقاتی
- تنش های امپریالیستی
- اتحادیه ها در مقابل طبقه کارگر
- رفرمیسم یا چپ سرمایه
- مفهوم شوراهای کارگری
- محدودیت های گسترش اعتصاب
- شکست اعتصاب
- ضرورت حزب کمونیست انترناسیونالیست
- یادداشتها:
- خطوط اصلی مواضع:
با کلیک کردن روی تصویر زیر جزوه را داونلود کنید!
