مباحثه ای با جریان کمونیست بین المللی – طبقه کارگر یا توده ها؟

 

جریان کمونیست بین المللی[1] یکی از جریانات اصلی کمونیست چپ است که به لحاظ تاریخی متعلق به کمونیست چپ بوده است. جریان کمونیست بین المللی و گرایشی که این جریان از آن بوجود آمده، همواره از مواضع پرولتری دفاع کرده است، بخصوص در دوران سیاه ضد انقلاب. ما هر گونه حمله به جریانات کمونیست چپ را، حمله به خود ارزیابی کرده ایم، البته جریاناتی که ما آنها را کمونیست چپ ارزیابی می کنیم، به همین دلیل است که ما همواره و در صورت لزوم با رفقا (جریان کمونیست بین المللی، گرایش کمونیست انترناسیونالیست و…) اعلام همبستگی کرده ایم. آخرین مورد این همبستگی، نوشته ای است تحت عنوان “بی اعتبار کردن انقلابیون در خدمت دولت سرمایه” واکنشی بود به لجن پراکنی و بی اعتبار کردن جریان کمونیست بین المللی و اینکه گویا جریان کمونیست بین المللی توسط سیا ساخته شده است. اگر چه ما از ماهیت پرولتری جریان کمونیست بین المللی دفاع می کنیم و مواضع پایه ای آن را پرولتری و کمونیستی ارزیابی می کنیم، اما در رابطه با 3 مسئله منتقد جریان کمونیست بین المللی بودیم.

  • آگاهی طبقاتی و سازمان انقلابی – ما قبلا به شکل سری مقالات، نقد هائی را در این زمینه منتشر کرده ایم، سری مقالات بزودی با ویرایش جدید و با مقدمه جدید به شکل یک جزوه منتشر خواهد شد. نکته حائز اهمیت در این رابطه این است که مواضع پایه ای جریان کمونیست بین المللی در این رابطه اشتباه نیست بلکه ابهاماتی دارد. نکات زیر از مواضع جریان کمونیست بین المللی در رابطه با آگاهی طبقاتی و سازمان انقلابی درست است:
    • ضرورت حزب کمونیست انترناسیونالیست جهانی برای پیروزی انقلاب کمونیستی
    • دیکتاتوری پرولتاریا، دیکتاتوری طبقه کارگر از طریق شوراهای کارگری است، نفی دیکتاتوری حزبی
    • سازمان انقلابی بخشی از طبقه و حزب محصول مبارزه طبقاتی است

علیرغم این مواضع درست، جریان کمونیست بین المللی ابهاماتی در رابطه با آگاهی طبقاتی، نقش و عملکرد سازمان انقلابی دارد و عملا نقش، وظایف و عملکرد خود را تا سطح یک انتشاراتی انقلابی تنزل میدهد. علت اصلی بحران های درونی که جریان کمونیست بین المللی داشته است، ناشی از ابهام در این مسئله بوده است.

  • چپ سرمایه – جریان کمونیست بین المللی بر طبق مواضع پایه ای خود چپ سرمایه را متعلق به اردوی بورژوازی میداند اما در عمل بارها ابهامات خود را در این زمینه نشان داده است. ما نقد خود را در رابطه با، رابطه جریان کمونیست بین المللی و اتحاد مبارزان کمونیست به شکل علنی منتشر کرده ایم.[2] بخش زیادی از نقد ها در این زمینه مستقیما به جریان کمونیست بین المللی ارسال شده بدون اینکه انتشار علنی یافته باشند.
  • اعتراضات مردمی – پس از جنبش سبز در سال 1388 و موضعگیریهای جریان کمونیست بین المللی تحت عنوان مقدمه ای بر مقاله ما “مبارزه طبقاتی تنها آلترناتیو برای طبقه کارگر” که در سایت خود منتشر کردند، مقاله “دو جنبش، دو افق، تشدید مبارزه طبقاتی تنها آلترناتیو” را در نقد جریان کمونیست بین المللی نوشتیم. پس از اعتراضات مردمی دی ماه در ایران و بدنبال آن در اردن و عراق، جریان کمونیست بین المللی چهار مقاله منتشر کرد:
    • عراق: راهپیمایی علیه ماشین جنگی[3]
    • مبارزه طبقاتی در اقتصاد جنگی اردن[4]
    • تظاهرات در ایران: نقاط قوت و ضعف جنبش[5]
    • ایران: مبارزه میان جناحهای بورژوایی یک خطر برای طبقه کارگر است[6]

متاسفانه هر چهار مقاله بدون کوچکترین تحقیق و با اشتباهات بسیاری هم از زاویه بحث اثباتی و هم از زاویه بحث اقناعی نگاشته شده بودند. انتشار این مقالات نه تنها به روشن شدن فضای سیاسی پرولتری کمکی نمیکردند بلکه ابهامات زیادی را نیز بوجود می آوردند. به جای بررسی هر 4 مقاله، منطقی آن دیدیم، که حوادث اجتماعی اتفاق افتاده در هر سه کشور را با توجه به واقعیتهای رخ داده، به تصویر بکشیم و این میتوانست یک نقد سازنده باشد. این کار را کردیم و مقاله ای تحت عنوان “تداوم اعتراضات خیابانی در بربریت سرمایه داری – تنها آلترناتیو مبارزه طبقاتی است” را منتشر کردیم. امیدوار بودیم، جریان کمونیست بین المللی، به شکل جدی به مسائل مطرح شده برخورد کند و به شفافیت فضای سیاسی پرولتری کمک کند. بخصوص اینکه رفقا در طول 10 سال گذشته بارها قول داده بودند، جواب نقدهای ما را خواهند داد. سر انجام پس از ده سال جریان کمونیست بین المللی سکوت خود را شکست و پاسخ ما را داد. ظاهرا هم توقع ما و هم انتظار 10 ساله ما بی مورد بوده است. جریان کمونیست بین المللی با نوشته ای غیر جدی تر از نوشته های قبلی  و با اشتباهات فراوان تحت عنوان “صدای انترناسیونالیستی و اعتراضات در خاورمیانه”، عملا دسته گل به آب داد. پیش از ادامه بحث، شفافیت چند مسئله برای ادامه بحث ضروری است.

برخلاف لجن پراکنی های سالهای اخیر که گویا جریان کمونیست بین المللی ماهیت انقلابی خود را از دست داده است، ما همواره بر ماهیت پرولتری جریان کمونیست بین المللی تاکید کرده و می کنیم و مباحثه ما با رفقا، در هر 3 زمینه به سالهای قبل برمیگردد.

نکته دیگر این که ما بین مبارزات مردمی و مبارزات طبقه کارگر تمایز قائل می شویم. مبارزات مردمی اشاره شده در این نوشته، در رابطه با مورد ایران، همان اعتراضات دی ماه 1396 است. برای اطلاع بیشتر از مواضع صدای انترناسیونالیستی در رابطه با مبارزات کارگری به جمعبندی ما از اعتصابات و اعتراضات کارگری اخیر تحت عنوان “درسهائی از اعتصابات و مبارزات کارگری و وظایف انترناسیونالیستی” مراجعه شود.

 

 

فهرست مطالب:
  • مقدمه
  • فرهنگ مباحثه
  • نقد حلقه های ضعیف
  • متروپل و پیرامون
  • اعتراضات مردمی خیابانی
  • زمینه و افق اعتراضات مردمی
  • بی اعتنائی به اعتراضات مردمی یا افق پرولتری
  • اعتراضات خیابانی بر علیه روحانیت
  • سایه ناسیونالیسم بر اعتراضات مردمی
  • اعتراضات علیه اتحادیه های کارگری
  • تقسیم کاذب میان اعتراض و اعتصاب
  • از ریل خارج شدن صدای انترناسیونالیستی
  • سرکوب یا آگاهی طبقاتی
  • فرار از پاسخ
  • جلیقه زردها
  • مبارزه طبقاتی و جریان کمونیست بین المللی
  • یادداشت ها:
  • خطوط اصلی مواضع:
با کلیک کردن روی تصویر زیر جزوه را داونلود کنید!

مطالب مرتبط